صفحه شخصی شهرام محمدی اقدم   
 
نام و نام خانوادگی: شهرام محمدی اقدم
استان: تهران - شهرستان: تهران
رشته: کارشناسی ارشد عمران - پایه نظام مهندسی: یک
شماره نظام مهندسی:  10-3-0-35766
تاریخ عضویت:  1389/01/25
 روزنوشت ها    
 

 عکس های علمی بخش عمومی

17

این عکس‌ها از جهتی ممکن است فقط سرگرم‌کننده به نظر برسند، اما از زاویه دید دیگری هم می‌توان به آنها نگاه کرد، این عکس‌های نمایانگر دهه‌ها تلاش و نوآوری و صرف انرژی از سوی صاحبان صنایع، دولت‌ها و دانشمندان برای ارتقای سطح علمی بشر هستند. در عین حال تصور اینکه در سال‌های دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی در قرن بیستم، در شرایطی که ممالک جهان سومی در فقر و جهالت سر می‌کردند، چنان تلاش‌ها و پیشرفت‌هایی انجام می‌شد، شخصا برای من جالب بود.

۱- جیمز واتسون، زیست‌شناسی و دانشمند ژنتیک پیشگام، در حال بررسی مدل DNA در سال ۱۹۵۷


۲- ادوین پاول هابل (۱۸۸۹ تا ۱۹۵۳) در میسوری به دنیا آمد، از میان کشفیات او می‌توان به قانون هابل اشاره کرد که بر اساس آن هر چه کهکشانی از ما دورتر باشد، سرعت دور شدنش از ما بیشتر است. ادعای او مبنی بر انبساط دنیا با سرعت رو به فزونی، در بنا نهادن تئوری «انفجار بزرگ» به ما کمک کرد. در این عکس سیاه و سفید، او را در حال کار با یک تلسکوپ ۱۰۰ اینچی‌ای در کالیفرنیا می‌بینیم.


۳- این عکس که روجلد لایف در آوریل سال ۱۹۶۵ شد، هنوز هم دیدنی و تکان‌دهنده است، این عکس را یک عکاس سوئدی به نام «لنارت نیلسون» گرفت و یک جنین ۱۸ هفته‌ای را داخل کیسه آمنتیوتیک نشان می‌دهد. لایف آن موقع در معرفی این عکس نوشت: «این عکس، نخستین پرتره‌ای است که از یک جنین زنده داخل شکم مادر گرفته شده است.»


۴- این عکس زیبا در سال ۱۹۵۷ با تکنیک نوردهی طولانی گرفته شده است و مسیر یک هلیکوپتر سیکورسکی S-51 را در حال فرود آمدن نشان می‌دهد.


۵- در بعضی از کتاب‌ها از جمله در رمان «چشم گربه» مارگارت اتوود خوانده بودم که کودکانی که مبتلا به فلج اطفال می‌شدند را در ریه‌های آهنی قرار می‌دادند. اما نمی‌دانستم این ریه‌های اهنی واقعا چه چیزی هستند.


در این عکس پرستاران را در جال قرار دادن ۴ بیمار مبتلا به فلج اطفال در بسترشان در سال ۱۹۳۸ می‌بینید، این دستگاه طوری طراحی شده بود که با کم و زیاد کردن فشار هوا، ریه‌ها را منقبش و منبسط کند تا در دوره حاد بیماری که عضلات قفسه سینه درگیر می‌شوند، آنها قادر به تنفس باشند. در آن زمان به این دستگاه‌ها ریه‌های آهنی یا رسپیراتورهای تانکی گفته می‌شد.

دیدن این عکس و مقایسه آن با رسپیراتورهای مدرن امروزی می‌تواند نمایانگر پیشرفت‌های انجام شده در این هفتاد سال باشد.

۶- این عکس در شماره ۱۰ مارس سال ۱۹۶۱ به چاپ رسیده بود و مشتی از وسایل ریز الکترونیکی را نشان می‌داد، در آن شماره پیشبینی شده بود که در طی یک یا دو دهه، این وسایل به دستگاه‌های تلویزیون راه یابند  خبری از سیم‌ها و لوله‌ها نباشد.


۷- یک دانشمند برای نشان دادن قدرت سایکلوترون، معلق ماندن چکشی را در آن به نمایش می‌گذارد. عکس در آزمایشگاه دانشگاه کلمبیا در نیویورک در سال ۱۹۴۸ گرفته شده است.


۸- این عکس که گرد و غبار ناشی از یک آزمایش اتمی را از فاصله هفت مایلی نشان می‌دهند در سال ۱۹۵۳ گرفته شده است.


۹- یک جلسه گروهی مدیتیشن در سال ۱۹۷۲، شرکت‌کنندگان برای تمرکز بیشتر چشم‌هایشان را با توپ پینگ پنگ پوشانده‌اند!


۱۰- در این عکس جالب، جورج دبورد را می‌بینیم، او که مورد پیوند قلب قرار گرفته به قلب اصلی خود می‌نگرد!


۱۱- هزاران عکس از پرتاب آپولو یازده، سفینه‌ای که برای اولین بار انسان‌ها را به ماه برد، گرفته شده است، اما فقط عکاس نشریه لایف -رالف مورس- بخت و اعتبار آن را داشت که از این زاویه با استفاده از نصب دوربینی در بالای جایگاه پرتاب، عکسی بگیرد.


۱۲- در این عکس برای نشان دادن تأثیرات زیان‌آور سیگار، عکسی از مردی گرفته شده است که جریان خون دستش مختل شده است.


۱۳- عکاس لایف -آلفرد آیشنستاد- عکس‌های زیادی از چهره‌های مشهور دنیا در قرن بیستم مثل مریلین مونرو یا سوفیا لورن گرفت، اما این عکس از اینشتین، بیش از همه معروف شد.


۱۴- تصویر میز و اتاق کار آشفته اینشتین در سال ۱۹۵۵ که توسط رالف مورس گرفته شد، بسیار معروف است و از سوی دیگر برای شماری از ماها دست‌آویزی برای گریز از مرتب کردن اتاق‌هایمان است!


۱۵- در اینجا عکسی از رئیس و مؤسس شرکا پولاروید -ادوین لند- را در حال نشان دادن عکس فوری ۶۰ ثانیه‌ای‌اش در سال ۱۹۶۳ می‌بینید. ادوین لند، شخصی است که الهام‌بخش بسیاری از کارآفرینان و خلاقان سال‌های بعد، از جمله استیو جابز شد.


۱۶- در این عکس که در شماره ۱۷ اکتبر سال ۱۹۶۰ به چاپ رسید، کابل‌های نوری نشان داده است.


۱۷- این عکس از «جو کیتینجر» گرفته شده است، این خلبان نیروی هوایی، در آگوست سال ۱۹۶۰ با بالون هلیومی به ارتفاع ۱۹ مایلی صعود کرد و بعد به پایین پرید. سقوط آزاد او چهار دقیقه و ۱۶ ثانیه طوال کشید و در جریان آن او دمای منفی ۱۰۰ درجه فارنهایت را تجربه کرد. او در جریان سقوط آزاد، تا قبل از باز کردن چترش، به سرعت نزدیک به سرعت صوت رسید. جالب است بدانید که رکورد او هنوز شکسته نشده است.


۱۸- این عکس در شماره شش دسامبر سال ۱۹۵۴ گرفته شده و طرح ویژه نور را روی صورت و شانه یک خلبان نشان می‌هد. به منظور طراحی یک کلاه ایمنی که به خوبی با ابعاد سر خلبان جور باشد، این نورها به صورت وی تابانیده شده بود.


۱۹- سال ۱۹۳۶: خطوط عظیم انتقال آب که به منظور انحراف موقتی مسیر رود میسوری در جریان سدسازی روی آن ساخته شده


۲۰- هوارد هیوز -خلبان، فیلمساز و سرمایه‌دار معروف آمریکایی- در داخل یک هواپیما با قابلیت فرود و برخاستن از سطح دریا در سال ۱۹۴۷٫ به واسطه فیلمی که مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۰۴ بر اساس داستان زندگی او نوشت، با هوارد هیوز آشنا هستیم. در این فیلم لئوناردو دی‌کاپریو نقش هیوز را بازی می‌کرد.


 

شنبه 3 دی 1390 ساعت 14:12  
 نظرات    
 
مائده علیشاهی 18:55 شنبه 3 دی 1390
1
 مائده علیشاهی
ممنون
حسین غفوری 19:11 شنبه 3 دی 1390
1
 حسین غفوری
جالب بود
امیر یاشار فیلا 20:11 شنبه 3 دی 1390
3
 امیر یاشار فیلا


مجله‌ی «لایف» ـ به انگلیسی: Life magazine ـ مجله‌ای آمریکایی‌ست که نخستین شماره‌ی آن را Henry Luce، پایه‌گذار بنیاد Time در نوامبر ۱۹۳۶، با تأکید بر فتـوژورنالیسم منتشر کرد و جهان را با شیوه‌ی نوینی از خبرنگاری آشنا کرد: ارائه‌ی گزارش‌ها و روایت رویدادها با یاری گرفتن از تصویر (فتوژورنالیسم). فتوژورنالیسم گونه‌ای از روزنامه‌نگاری بود که تا آن زمان وجود نداشت.

این مجله به‌صورت هفته‌نامه تا سال ۱۹۷۲ منتشر شد و در آن سال ناگهان از انتشار بازایستاد. شش سال پس اژ آن و در سال ۱۹۷۸، انتشارش بار دیگر، این بار به‌صورت ماهانه، آغاز شد؛ که تا سال ۲۰۰۰ ادامه داشت و در آن سال دوباره وقفه‌ای در انتشارش رخ داد. در سال ۲۰۰۴ برای بار سوم انتشار این مجله به صورت هفته‌نامه شروع شد و تا آوریل ۲۰۰۷ ادامه یافت و از آن زمان تا کنون شماره‌ی تازه‌ای از آن منتشر نشده ‌است و تنها از راه اینترنت در دسترس است.
مجله‌ی لایف نخستین مجله‌ی آمریکایی بود که یکپارچه به «عکاسی خبری» می‌پرداخت؛ بسیار محبوب بود و گاه در یک هفته تا ۱3میلیون نسخه فروش داشت. از پرخواننده‌ترین و پربیننده‌ترین بخش‌ها و موضوع‌هایی که در لایف به چاپ رسیدند، خاطرات روزانه‌ی هنری ترومن، وینستون چرچیل، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا، ترور جان اف. کندی، رییس جمهوری پیشین آمریکا، تصاویری از هنرپیشگان نام‌آور سینما همچون مرلین مونرو و ادری هپبورن و بسیاری دیگر از شخصیت‌های مشهور را می‌توان نام برد.
به تصویر کشیدن نادیده‌هایی مانند آنچه در جنگ جهانی یاجنگ ویتنام روی می‌داد و کم‌تر کسی می‌توانست آن‌ها را از نزدیک ببیند و عکس‌هایی از شادی و غم مردم عادی که حس زندگی را به مخاطب می‌داد، از رویکردهایی بودند که مجله‌ی لایف در پیش گرفت و توانست مخاطبان پرشماری را جذب کند. در آغاز، هر شماره از مجله‌ی لایف به بهای ده سنت آمریکا فروخته می‌شد و در سال ۱۹۳۸، هشتادهزار مشترک داشت؛ اما با چاپ نزدیک به یک میلیون نسخه، این درآمد کافی نبود.
لایف پس از آن مقاله‌ای پنج‌صفحه‌ای درباره فیلم بحث‌برانگیز «تولد یک نوزاد» به چاپ رساند، که نمایش آن در آمریکا ممنوع شده بود. همین مقاله باعث شهرتِ بیش‌تر مجله شد و البته این شماره از لایف، در ۳۳ شهر آمریکا توقیف شد.

عکس‌های چاپ‌شده بر روی جلد این مجله نیز بسیار مشهور بودند. شاید یکی از معروف‌ترین آن‌ها، عکسی بود که آلفرد آیزنشتات در نیویورک سال ۱۹۴۵ از جشن پیروزی بر ژاپن (V-J Day) گرفته بود. آغاز انتشار مجله لایف هم‌زمان با حوادث جنگ جهانی دوم بود. شاید این موضوع، یکی از دلایل پرخواننده شدن آن بود؛ به‌گونه‌ای که شمارگانِ آغازین آن 300 هزار نسخه در هفته بود که پس از چهار ماه به یک میلیون نسخه افزایش پیدا کرد. در سال۱۹۴۱ و با ورود امریکا به میدان جنگ، لایف نیز وارد جنگ شد و با گزارشگران خود اعم از مرد و زن، به‌صورت هفتگی گزارش‌ها و عکس‌های جبهه‌های جنگ را منتشر می‌کرد. در ۱۹۴۲ نیز مسابقه‌ای هنری با جایزه‌ای ۱۰۰۰ دلاری میان نظامیان برگزار کرد که ۱۵۰۰ عکس در این زمینه دریافت کرد و از آن میان، ۱۶ عکس برتر در مجله چاپ شد.
عکاس برجسته‌ی جنگ، رابرت کاپا نیز در استخدام مجله‌ی لایف بود. رابرت کاپا در بطن نبرد D-Day در سواحل نرماندی بود و عکس‌های بسیاری برای مجله فرستاد. گفته می‌شود ۲۰ دقیقه‌ی آغازین فیلم نجات سرباز رایان، یک ادای دین کامل به وقایع آن روز تاریخی‌ست. همچنین شایع است که احتمالاً به‌علت مشکلی که در تاریکخانه‌ی مجله پیش آمد، بسیاری از عکس‌های این واقعه دچار مشکل شدند. مجله ادعا کرد که این مشکل به‌علت لرزیدن دست کاپا به‌هنگام عکاسی در جبهه‌ی جنگ به وجود آمده ‌است؛ چیزی که کاپا آن رد کرد. کاپا بعدها خاطراتش را با عنوان طنزآمیز «کمی بیرون از فوکوس» (Slightly Out of Focus) در همین مجله منتشر کرد. وی در سال ۱۹۵۴ و در اولین جنگ هند و چین، هنگامی که برای تهیه‌ی عکس برای لایف به منطقه رفته بود، کشته شد.
در دوران پس ازجنگ، مجله‌ی لایف بسیاری از رخدادهای مهم را به تصویر کشید و نوشته‌های بسیاری از نویسنده‌های نام‌دار مانند همینگوی را منتشر کرد. در دهه‌ی ۶۰ میلادی نیز عکس‌های جنگ ویتنام، عکس‌های هنرپیشه‌های معروف سینما مانند الیزابت تیلور و نیز عکس‌های بسیاری از کندی و خانواده‌اش در لایف منتشر شد.
سال ۱۹۶۷ لایف برنده‌ی جایزه‌ی national magazine award شد. در این دوره نیز عکس‌های افراد مشهوری چون Gordon Parks و Henri Huet زینت‌بخش صفحات مجله بود؛ به‌ویژه عکس‌های جنگ‌های جنوب آسیا که آن‌ها را Henri Huet تهیه کرده بود. همچنین، عکس‌های نخستین سفر بشر به کره‌ی ماه در این دوره در مجله منتشر شدند.
در طول سال‌های ۱۹۷۲ تا 1978 که مجله تعطیل بود، ده ویژه‌نامه‌ی خبری در موضوعاتی گوناگون همچون «زنان استثنایی آمریکا» و «یک سال با تصاویر» عرضه کرد که هر کدام با تیراژ حدود ۵۰۰۰۰۰ تا یک میلیون نسخه و با بهای روی جلدِ ۲ دلار فروخته شد.
درانتشار دوباره‌ی مجله که از سال ۱۹۷۸ شروع شد، لایف به‌صورت ماهانه و همراه با تغییراتی در ظاهر مجله (مانند لوگو) منتشر شد. طی ۲۲ سال پس از آن، لایف مجله‌ی خبری نسبتاً موفقی بود که رویکردش، تأکید بر خبرهایی بود که برای همگان جالب بودند. در سال ۱۹۹۱، هم‌زمان با نخستین جنگ امریکا در عراق، مجله بار دیگر وارد عرصه‌ی جنگ شد و عکس‌ها و گزارش‌های خبری مربوط به جنگ را منتشر کرد.

در سال ۱۹۹۵ آیزنشتات درگذشت. او که عکس‌های بسیاری از افراد مشهوری همچون هیتلر، موسولینی، مرلین مونر، همینگوی و سوفیا لورن گرفته بود، با مرگش دوباره مجله‌ی لایف را در کانون توجه همگانی قرار داد.
در سال ۱۹۹۹ با این که مجله از لحاظ مالی در وضعیت مناسبی نبود، چند ویژه‌نامه منتشر کرد. «۱۰۰ حادثه‌ی مهم قرن» و «۱۰۰ شخصیت مهم قرن» دو نمونه از این ویژه‌نامه‌ها بودند که با استقبال فراوانی هم روبه‌رو شدند.
در سال ۲۰۰۱ لایف بار دیگر تعطیل شد، تا این که از سال ۲۰۰۴ به‌صورت پیوستِ دیگر روزنامه‌های مشهور مانند «واشنگتن‌پست» و «لس‌آنجلس‌تایمز» منتشر شد. این دوره نیز فقط ۳ سال تا آوریل ۲۰۰۷ به طول انجامید.
پایگاه اینترنتی رسمی مجله‌ی لایف اما همچنان پابرجا است. در این پایگاه بخشی به‌عنوان Cover Search هست که در آن می‌توان بر پایه‌ی کلیدواژه‌ها به جست‌وجوی عکس‌های روی جلد این مجله پرداخت. همچنین سه مجموعه از عکس‌های روی جلد از رویدادها و شخصیت‌های مهم، عکس‌های مربوط به جنگ، و عکس‌های مربوط به هنرپیشه‌های هالیوود، در زمره‌ی بخش‌های دیدنی این پایگاه‌اند.

از دانشنامه‌ی آزاد «ویکی‌پدیا»
شهره هوشمندراد 22:30 شنبه 3 دی 1390
2
 شهره هوشمندراد
تأمل برانگیز
صاحبه جلالی 23:15 شنبه 3 دی 1390
2
 صاحبه جلالی
ممنون خیلی خوشم اومد و هی به این فکر می کردم که 50 ، 60 سال دیگه کشفیات الان چقدر ابتدایی و ساده به چشم میان ، اتاق انیشتین هم خیلی جالب بود خیلی آشناس برام !!!!
م. مستاجران 08:50 یکشنبه 4 دی 1390
1
 م. مستاجران
عالی
احد آمالی 08:55 یکشنبه 4 دی 1390
1
 احد آمالی
ممنون خیلی جالب بودن
محسن مطلع 09:29 یکشنبه 4 دی 1390
1
 محسن مطلع
تشکر خیلی جالب بود
نازنین بهشتی 11:30 یکشنبه 4 دی 1390
1
 نازنین بهشتی
مرسی آقای مهندس محمدی
روزنوشت خیلی جالبی بود
آقای مهندس فیلا از شما هم متشکرم
مطلب تکمیلی جالب و جامعی بود
رضا مهیاری 15:14 یکشنبه 4 دی 1390
1
 رضا مهیاری
حال کردیم دمت گرم شهرام
شهرام محمدی اقدم 16:47 یکشنبه 4 دی 1390
0
 شهرام محمدی اقدم
از لطف شما دوستان کمال تشکر را دارم
از اطلاعات سودمند آقای مهندس فیلا نیز سپاسگزارم
معصومه السادات میرافضلی 17:13 یکشنبه 4 دی 1390
1
 معصومه السادات  میرافضلی
مرسی جالب بود